Bahasa Melayu di Malaysia memiliki status sebagai bahasa kebangsaan dan ini adalah salah satu kedudukan penting bagi Bahasa Melayu di Malaysia. Perkara 152 dalam Perlembagaan Persekutuan menyatakan bahawa Bahasa Melayu merupakan bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi di Malaysia.Perkara 152 menyebut:
- Perlembagaan Persekutuan menegaskan bahawa bahasa kebangsaan ialah Bahasa Melayu dan hendaklah digunakan seperti yang diperuntukkan dalam undang-undang oleh parlimen dengan syarat iaitu tidak seorang pun boleh dilarang atau dihalang daripada menggunakan atau daripada mengajarkan atau belajar mana-mana bahasa asing. Syarat lain adalah tiada apa-apa yang boleh menjejaskan hak Kerajaan Persekutuan atau hak mana-mana Kerajaan Negeri untuk memelihara dan meneruskan penggunaan serta pengajian bahasa mana-mana kaum lain dalam persekutuan.
Perlembagaan Persekutuan telah mengakui kedudukan Bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi, namun penggunaannya dalam acara-acara rasmi belum ditekankan. Maka pada tahun 1963, Akta Bahasa Kebangsaan telah dikeluarkan yang bermaksud mengukuhkan kembali kedudukan Bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi. Sebelum di akui sebagai bahasa rasmi, ternyata Bahasa Melayu sah digunakan sebagai bahasa pengantar di sekolah dan di bahagian pendidikan. Penyata Razak telah diterbitkan pada tahun1956 bagi mengusulkan penggunaan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama dalam proses belajar dan mengajar di lembaga pendidikan dan akhirnya ia dikuatkuasakan dalam Akta Pelajaran 1961 (kini Akta Pendidikan 1996). Antara kedudukan dan status bahasa kebangsaan ialah :
- Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan
- Akta Bahasa Kebangsaan 1963/1967
- Akta Pendidikan (asalnya Akta Pelajaran 1961)
0 ulasan:
Catat Ulasan